[حكاية صمت]

وَقِسى عليّ آلزمنْ وآشتقتْ لگ وآشتقتْ لگ وآشتقتْ لگ
وسَآلتْ دَمعَه بْ عِينِي مَرآرْ الشّوقْ [ يضْنِيهَآ ]
بگيتْ ولآدريتْ آنّي گثِيرْ آوقَآتْ [ آحتجتْ لگ ]
مِنْ جرحْ / وغِيآب / وآحْلآمْ خَآبت رجآوِيهآ’